We zijn in een klein hostelletje in Quito ingechecked (Sakti) op aanraden van 2 cruisers die we in Bahia de Caraquez tegenkwamen, maar het is ons wat te klein. De kamer is net groot genoeg voor twee individuele bedjes (!), een klein kastje en een klein tafeltje. Onze prive badkamer is op de gang.. Dus zijn we niet geneigd hier veel tijd in te spenderen. Het ontbijt is vegetarisch (dat wisten we op voorhand) maar stelt niets voor, ondanks de lovende woorden en aanbevelingen van de cruisers. Moet ik hieruit afleiden dat de meeste cruisers niet veel gewoon zijn?
(Hieronder volgt een experiment, het kan zijn dat dit wat tijd vraagt om te laden. Laten jullie me weten als dit niet werkt?)
Enfin, we waren reeds om 9:00 uur te voet onderweg naar de oude stadskern van Quito. Na een korte wandeling kwamen we voorbij de oudste sterrenwacht van Zuid-America, en daarna een hele resem kathedralen/kerken/kloosters die op weg naar of in de oude stadskern liggen. Helaas was de hemel vandaag sterk bewolkt en hing er regen in de lucht. Vanaf de middag was het zover en moesten we in regenponcho rondwandelen, wat de stad minder aangenaam maakte om te bezoeken. Toch hebben we de vele straatjes doorlopen, en een mooi bezoek gebracht aan de voornaamste bezienswaardigheden. Wel bizar dat het heel hoog aangeschreven Musea National de Cultura gesloten was voor renovatie, zonder uitzicht op een heropening of een alternatieve tentoonstellings plaats. Maar als meevaller bij het zoeken naar de ingang van het museum kwamen we wel een traditionele dansschool tegen waar net een demonstratie van de nieuwe lichting aan de gang was.
Tegen 16:00 uur hebben we dan tenslotte nog een taxi genomen naar La Capilla del Hombre (de kapel van de man), een modern project van de nabestaanden van Equadoriaanse grote kunstenaar Guayasamin. Het nieuwe moderne gebouw huisde een geslaagde sobere expositie van indrukwekkende, zij het meestal naargeestige, schilderijen. Jammer was wel dat het gebouw, (ontworpen door zijn neef), regenwater binnenliet dat het een lieve lust was. De toezichtploeg moest dwijlen als bijbaan…
Al en al een geslaagde dag, alleen jammer van de vele regen.
Door de vele regen in Quito voelden jullie zich weer wat meer in België alhoewel we gisteren een schitterende lentedag beleefden…net als Vlaanderen’s mooiste 100e editie!
Vandaag al iets minder regen! Inderdaad we wanen ons soms in Belgie maar met de vele bergen rondom ons ook wel een Zwitsers gevoel :-). We missen wel de lekkere keuken van Belgie ! Vanavond nog eens goed gaan eten in een restaurantje in Quito. Stefan en ik hebben gemijmerd over de goede keuken in Belgie 🙂 Muy Rico zoals ze hier zeggen. Als de mensen vragen van waar we zijn spreken ze onmiddellijk over de aanslag in Brussel….Ik hoop dat het vlug allemaal overwaait…Blij te lezen dat jullie de blog volgen.
Liefs en ook een knuffel aan Vincent !