Monday April 10th, we are back in Auckland ! What a wonderful journey (almost 7000KM) it has been through a beautiful country with lots of happy and relaxed people. I will try to give you some idea of this beauty although I can only say that many times reality is better than the pictures ! We are happy we could take our time and thus do a part of the many great walks as tramping is definitely the best way to see this country.
Te Wahipounamu was added to the list of World Heritage UNESCO sites in 1990. It covers 10% of NZ’s landmass. The glaciers (Franz Josef and Fox) form the connection between the coast and the highest peaks of the Southern Alps, MT.Cook (3724m).The area contains many of the natural features which contribute to New Zealand’s international reputation for superlative landscapes: its highest mountains, longest glaciers, tallest forests, wildest rivers and gorges, most rugged coastlines and deepest fiords and lakes.
The Maori legend tells of the beautiful Hinehukatere who loved the mountains so much that she encouraged her lover Tawe to climb with her. He fell to his death and Hinehukatere was heart-broken.Her many, many tears flowed down the mountain and froze to form the glacier. Franz Josef glacier is known to Maori as “The Tears of Hinehukatere”. Since April 2012 all glacier walks require a helicopter flight past the unstable terminal face. This is exactly what we did !
The next day we drove to Fox glacier, only 24KM further. We did not go on to the glacier but made several small walks in the area.
We continued our journey to Haast and Jackson Bay all the while stopping for little walks and enjoying the landscape.
After a night of “free camping” in Haast, nice location but infested with sandflies we drove direction Wanaka with more gorgeous views.
Nu we van het noorden tot aan het zuiden van NZ gereisd hebben, geef ik nog enkele indrukken.
Er wordt hier gul met gif omgegaan. In elk park vind je talloze vallen en vergif dozen om de allochtone dieren naar het eeuwige land te sturen. De ratten, de oppusums en de wezels zullen maar beter niet aan het snoep zitten dat hier overal in het woud ligt, en zoals vroeger de eieren of de jongeren van de autochtone beestjes eten. En de campagne heeft success: sinds de invoering ervan in 1957 is het aantal bedreigde diersoorten aan een flinke opmars bezig. Vooral de niet vliegende vogelsoorten zoals de Takahe, de Kiwi, de Kaka herpakken zich. Tegen 2050 zou Nieuw Zeeland zelfs door een ambitieus overheids programma volledig verlost moeten zijn van elk niet inheems-ongedierte. Je kan maar beter een Nieuw Zeelandse zandvlieg zijn dan een buitenlandse wesp.
Ik versta niets van de marketing van de benzinestations hier: bijna in elk station kan je 6 cents / liter korting krijgen. Ofwel met je (gratis) kaart van het grootwarenhuis Countdown bij 2 grote merken, ofwel met een coupon voor andere merken die je krijgt bij het winkelen in de andere grootwarenhuizen. Je moet wel minimum 40 liter tanken om de korting te krijgen, en ze ronden af per 10 liter: 59 liter geeft je 50 x 6 c korting, dus 3 NZD (2 euro). Maar je kan ook je korting opsparen, dan krijg je 12 of 18 cents als je telkens minimum 40 liter tankt. Of als je voor 200NZD koopt krijg je 10 cents korting. Ook de stationsbedienden kunnen het niet echt goed uitleggen… Enfin, ik snap niet waarom er geen enkel tankstation is dat gewoon 6 cents korting geeft, zonder dat een kaart of coupon nodig is. Terloops gezegd: we tankten voor 1,03NZD/liter diesel in Auckland, maar hier in Invercargill is het goedkoopste tankstation 1,33 NZD/liter. Ik denk dat er nog wat speling op zit …
We hebben met Burnie al ongeveer 100 km gedaan op metal roads, dat zijn niet verharde wegen. In de verlaten gebieden loont het niet om overal asfalt te leggen, en dan schakelt de weg over op zand. Op onze laatste trip moesten we 30 km over wasbord weg, waar het wegdek als een golfplaten dak is, maar met golfjes van zo een 5 cm diep. Na wat geexperimenteer blijkt dat je er best over rijdt ofwel aan 30km/uur, ofwel aan 60km/uur (als er geen grote putten zijn!). Het maakt niet veel verschil: onze Burnie rammelt dan aan alle kanten, en zelfs de sleutelbos valt dan uit het stuurcontact! Maar dat houdt onzen Burnie niet tegen, hij heeft dat niet vandoen eens hij gestart is. Ik vraag me zelf af of we wel een sleutel nodig hebben, deze is zodanig verweerd dat ik denk dat een schroevendraaier hem ook wel zou starten. Niet dat ik dat ga proberen hoor. Hier leggen ze uit hoe zo een wasbord weg onstaat.