Hier is een kaart van de reis die we gemaakt hebben (60 dagen, 8050km)
Duvel, Chimay, Leffe, La Chouffe: slechts een adres in Australië (helaas): Dan Murphy stores
Wandelen in Australië: van rots tot regenwoud
Hier konden we wandelen tot aan de rand van de afgrond. Raar hoe een wankel afsluitingske direct een gevoel van veiligheid geeft. Hier lag ik op mijn buik op de rotsen , de iphone over de rand houdend terwijl ik bijna in mijn broek deed…Het is gezond voor het bos om af en toe eens een brand te kennen. Daarom worden er soms gecontroleerde branden aangestoken.Deze plant, Xantorrhoea, heeft zelfs vuur nodig om zich voort te planten. Meer hier.Een wurgende vijgeboom die rond zijn slachtoffer is gegroeid. Na een 50tal jaar blijft er enkel een gat over in het midden waar eens zijn gastheer stond.Sommige hoge bomen houden zich recht door hun plankachtige wortels. Beklimming van mount Warning. De laatste 400m naar boven waren steil…… maar we zijn boven geraakt! (Zie ook video verder)Rond eind januari waren er vele veldbloemen in bloeiBezoek aan een zandsteen rots en grot waar de aboriginals hun sporen hadden nagelaten. Prachtige kleurschakeringen in de zandsteen.Nieuwjaar 2018 in Sydney. Leuk gezelschap, goed vuurwerk, veel drank… Rechts het kopppel (Kerry en Neil) dat we leerden kennen in Frans Polynesie en waarbij we een week hebben verbleven.Supermarkten in Australië hebben veel over voor hun gemeenschap.
En tenslotte nog wat video’s
De witte ibis: de meeuw van Australie
bij de volgende video: neen, ’t’was geen stallagmiet, ’t was door de mens gemaakt.
Bij de wandeling met het steile einde was er een meisje dat haar voet had verzwikt. Ze kon de 10km wandeling naar beneden niet meer doen en moest worden van de berg geplukt worden. Net toen wij er voorbijkwamen:
Een wandeling zoals ik het graag heb: wat avontuurlijk en geen volk:
Ons bezoek aan Australië zit er bijna op, en het is tijd om nog enkele impressies en reflecties weer te geven.
We hebben veel beestjes gezien, heel veel. In vergelijking met NZ ongeloofelijk veel. Het leuke is dat ze meestal geen schrik hebben van mensen, en speciaal op de campings. Hier volgen twee voorbeelden:
’s Morgens en ’s avonds geven ze van katoen, in concurrentie met de lachende kookaburra. (Ik laat de eer aan Ilse om een videooke en een foto van deze laatste te tonen)
Op ons allereerste wandeling in Australie ( in de tuin van het Heide museum in Melbourne ) zagen we onze eerste witte Kockatoos, en we dachten dat ze ontsnapt waren uit een kooi. Toen wisten we nog niet dat er ons nog duizenden vogels zouden verassen met hun verschijning en gezang. Heerlijk.
Helaas heeft deze blauw getongde hagedis hierboven zijn bek niet open gedaan, want dan zag hij er zo uit:
Ilse ( of het brood?) charmeert een Crimson Rosella papegaai
Onze Skippy – de campervan – heeft ons goed geholpen. We hebben hem in die 64 dagen en 7500km goed leren kennen en als we zo eens rond ons keken op campings naar de alternatieven, dan zijn we best tevreden met onze keus. Hier zijn enkele momentopnames:
We hebben online een kleine bbq gekocht (store pickup) en die hebben we goed gebruikt: Ilse marineert de lamskotteletjesFoto van een tevreden man: eten in het vooruitzicht, kolen op het vuur, bier of wijn in de frigo…
We hebben een schaapscheerder bezig gezien in Hay. Het record is 38 seconden, maar dit was meer om te tonen hoe het gaat:
Een australisch stekelvarken: de echidna (spreek uit ee-kied-na)
Australië is een droom voor museum bezoekers: er zijn er veel, ze zijn van zeer hoge kwaliteit en ze zijn meestal gratis (donaties worden geapprecieerd). Van alle steden is Canberra – de hoofdstad – hier wel de koploper. We hebben er drie dagen binnen gezeten in de verschillende musea:
Beeldentuin van de National Gallery. Topwerken in een prachtig kader.Australia war memorial. We hebben de taptoe bijgewoond, en de volgende dag liep ik er 4 uur verloren. Nu weet ik tenminste wat er in Gallipoli gebeurd is…Ned Kelly – elke Australiër kent hem! Zeer beroemde reeks schilderijen van Sidney Nolan
Nog enkele losse flitsen
Aussies LOVE boats! Overal vind je ze: op elke rivier, zee of … straat. Ik ga niet zeggen dat ze populairder zijn dan caravans, maar je komt er in elk geval veel tegen, ook op de baan. (Hier in Sydney randstad, waar je ze mag parkeren voor onbepaalde duur)
Aussies LOVE campers! Dit is wel een speciaal model: De truck rijdt onder de caravan met wielen, en vormt al rijdende een geheel. Ter plaatse gebruik je dan gewoon de truck zonder de caravan. De meeste caravans zijn heel stoer en hoog: geschikt om achter een 4×4 te hangen en overal door gesleurd te worden (Zie hier voor enkele voorbeelden)
In Australië (en Nieuw Zeeland en Amerika) kan je niet de weg op zonder engels te kennen. De wegwijzers zijn heel verbaal en gebruiken soms woorden die niet direct intuitief zijn voor toeristen. (Vb: CREST, Gravel Road, …)
In Europa zou het dit zijn:
En zo zijn er nog honderden andere voorbeelden, werkelijk!
Nog iets raars: we waren op een zeer smalle en bochtige bergweg, en in het begin stond er een bord met de tekst dat de weg sterk afgeraden werd voor wagens met een aanhangwagen. Er stond niet dat je er niet op mocht, het werd sterk afgeraden. En inderdaad, ik weet niet of je er met een caravan op zou geraakt zijn. Ik vraag me af wat er gebeurt als er een auto met caravan de weg blokkeert. Boete of sterke vermaning?
Begrijp me niet verkeerd: ik vond het heel aangenaam rijden in Australië, en dat links rijden zit er nu wel goed in. Het zal raar doen om terug rechts te rijden…
And a last one for the road:
soms staan er een aantal van deze na elkaar, en tegen de laatste rij ik stapvoets…
