We left Niue on friday July 14th (Bastille day) late in the afternoon to the tunes of great French music. We crossed the international date line and lost the 15th completely in a flash and arrived early monday morning the 17th in Neiafu, the Vavau group of Tonga.
We only cruised the Vava’u group of Tonga (60 islands) as we did not have time enough to go more south.
After a visit from the health inspector, customs and immigration officials at the dock and paying our duties we were cleared in and free to take a mooring in Neiafu harbour.
Neiafu harbour left, Nieafu town in the middle, mooring field on the right. Picture taken from Mt.Talau (130M)
The kingdom of Tonga is the oldest and last remaining Polynesian monarchy and the only Pacific nation never brought under foreign rule. It is the first country west of the International Dateline and they call themselves “the place where time begins”. They are a very Christian nation.
Utula’aina Point, with the Tongan Flag, a cross symbolizing Christianity (97% of the people are Christian), white colour is purity and the red colour symbolizes the sacrifice of the Blood of Christ.Typical schooluniform of girsl and boys is conservative, no knees are shown. The boys wear a wrap around skirt (tupenu) and a woven mat (ta’ovala) of pandanus leaf around the waist.Pandanus leaves drying in the sun before it is flattened to weave mats, hats, baskets etc.Tongans carrying pandanus to be washed and soften in the sea before it is dried.Weaving of a pandanus mat. Usually women will get together in a weaving house to make mats or other handicrafts.We went to a Tongan feast in the village of Matamaka and visited the school. There were 2 classrooms. One for ages 5 to 8 and one for 9 to 12 years old. This picture was taken in the class of the older group.Happy Tongan school kids.Typical Tongan dance, totally different from the Polynesian hip dancing we saw in French Polynesia. In Tonga the arm and hand gestures were important. During the dancing money gifts are collected in the basket on the floor. In some places Tongan dollar bills will be stuck in the belt of the dancers. The skirt is made from tapa.
The next day we motorsailed to the Coral garden anchorage and snorkeled…
The Linckia laevigata. There were many of these blue seastars.Soft coral. It comes in very many different colours and shapes.Anemonefish trying to hide.Soft coral.It was almost like being in an underwater flowershop…Acropora sp hard coralFeather stars, they are animals! They like to be in a spot where there is a lot of current since they feed on passing plankton.A “heart shaped” coral, I think the Acropora hyacinthus, but I am not sure.A beautiful spider shell hiding between the coral. We did not take it with us since it was occupied.Sanuk and Flipper in another paradise like anchorage.
Coral with, I think, polyps on it. They look like eyes …Swallow cave. We went inside with Flipper but found only a lot of graffiti.
Stay tuned for our next blog post where we talk about our incredible whale encounter !
Tussen Palmerston en Niue ligt Beveridge Reef: ongeveer een cirkel van 2 zeemijl (3,6 km) doormeter, vanbinnen 7 meter diep koraal met daarrond een brede zandbank van 2 a 3 meter diepte en daarna het rif met zijn brekende golven… Vanop volle zee zie je enkel het opspattend witte schuim van brekende golven die vanuit het niets opduiken, uitgezonderd aan de westkant een 200 meter strook waar de golven niet breken: de pas.
Onze GPS gaf aan dat we tegen 17:00 uur aan het zuiden van het rif zouden komen, en de zon ging onder om 18:20. Onze Navionics kaarten gaven het rif enkel aan als een ondiepe vlek zonder detail, hetzelfde voor OpenCPN (we hadden geen satellietfoto van het rif), maar we hadden wel een nauwkeurig verslag met tekening en gps coordinaten van ene zeker MrJohn VI.
Vanwege een wijde boog kwamen we aan de pas ongeveer bij zonsondergang, en hoewel er een driekwart maan stond was de zichtbaarheid slecht. In retrospectief hadden we moeten omkeren en doorvaren naar Niue – en nadien hebben we er ook een nieuwe regel van gemaakt: geen navigatie op nieuw terrein in de buurt van land na zonsondergang – en we vaarden dus enkel op gps een ons onbekend rif in. Ilse deed me beloven dat als er iets misging ik niet zou zeggen: het spijt me, ik kon er niets aan doen. Er stond weinig stroming, een 15 knopen wind met kleine deining, maar het bleef wel blind varen. Met drie knopen over de grond volgden we de koers van MrJohn, en eens binnen hebben we zo snel mogelijk het anker uitgegooid en gewacht op de zon van de volgende dag (zo ergens midden in de atol). Maar de weergoden waren niet met ons: zelden meegemaakt maar 360 graden rondom ons waren er grijze lage wolken waaruit af en toe een bui viel.
Toch was het water zo ontzettend helder dat we ons konden verleggen naar de zandbank aan de rand. We passeerden heel veel koraalkolommen en hoewel ze er benauwend hoog uitzagen in het heldere water bleven ze allemaal 2 tot 3 meter onder het oppervlak. Sanuk heeft 1m20 diepgang.
Op onze eenzame parkeerplek in de oceaan hebben we tijdens onze twee dagen ter plaatse toch eens een straaltje zon gehad zodat we spectaculaire foto’s hebben kunnen maken van deze heel speciale plek. Met Flipper zijn we naar de rif gevaren op zo een 300 meter, en hebben we massa’s vissen en mooi koraal gezien. Ondanks het slechte weer was het een van de beste snorkelingvaringen.
Maar het blijft toch wel een dubbele bedoening: heen en weer tussen Sanuk en het rif mag de motor van flipper niet uitvallen, want dan drijft de wind je weg, en met roeien kom je niet terug aan de boot. En er is ook geen andere boot in de wijde omgeving, enkel zee. Daarom dat Ilse toch wel opgelucht was toen we terug door de pas vaarden, op weg naar onze volgende bestemming op 150 zeemijl: Niue, een van de kleinste landjes van de wereld.
heel veel vis bij het rifOok deze nog niet eerder geziene soort rode zeeegelEen blauwe papegaaivisDeze bleekschijters (latijnse naam) zagen mij wel zitten