Today November 25th, 2017. Sanuk is on the hard in Noumea, we are getting her ready for her yearly “cyclone sleep”. In the mean time we are staying in a nice hotel not far from the boat yard. We are almost done :-), the sails are down, a lot of little repairs are done or will be done while we are away, the cabinets and bilges are cleaned and the walls are wiped down with bleach and vinegar to prevent mold.We will leave on monday for Australia where we will travel for 2months with a campervan . End of January we will go to Vietnam and maybe end of February to Myanmar…
We have free internet in the hotel so time to update our blog.
After 4 days of sailing (from Fiji) we arrived safe and sound in Noumea (New Caledonia). We did have a scare when about 2hrs before arriving our Autopilot gave up on us. Luckily we were almost there . We both were sooo happy it did not happen in the middle of our crossing. Luckily we found a mechanic(in Noumea) who found the problem in 30min. The next morning it was fixed with a new part. We stayed in the marina of Port Moselle to await our visitors, Hannah and Wence.
Hannah and Wence arrived from Tokya where they had stayed 5 days before arriving in Noumea Tontouta airport.New Caledonia was discovered by James Cook (keeps amazing me) in 1774 in search of Terra Australis. He chose the name because the northeast (where he landed) reminded him of the highlands of Scotland.
New Caledonia consists of the main island :Grande Terre, the loyalty islands : Maré, Lifou and Ouvéa, the Isle of Pines, the Chesterfield islands and Belep. We sailed from Noumea, towards Isle of Pines then on to Maré, a stop in Tiga and to Lifou where Hannah and Wence took the plane back to Noumea and on to Belgium. We (the captain and I) continued sailing to Ouvéa, Yaté (Grande Terre), Bay of Prony, Ile Amedee and back to Noumea. Unlike many of the other islands we visited in the South Pacific, Grande Terre is NOT a vulcanic island but was a part of the supercontinent Gondwanaland. It is speculated that Grande Terre separated from Australia 66million years ago. The Loyalty islands and the Isle of Pines are vulcanic.
We rented a car for 2 days on Grande Terre and were able to see some of the interior.Wood sculptures are part of Kanak tradition. The Kanaks are the original inhabitants of New Caledonia. They are Melanesian.The Jean-Marie Tjibaou cultural Centre was built by the Italian architect Renzo Piano (also built Centre Pompidou). Tjibaou was the leader of the independence movement and assassinated in 1989.The widow of Tjibaou said the following about this building: We, the Kanaks, see it as a culmination of a long struggle for the recognition of our identity; on the French Government’s part it is a powerful gesture of restitution.In 2018 a referendum for independence will be held.We walked in Le Parc des Grandes Fougères.Amédée Lighthouse on our way to Isle of Pines. In 1862 the lighthouse was built in Paris as a demonstration. It was then (in 1864) disassembled and transported along the River Seine to Le Havre for its voyage to New Caledonia. With its 56metres tall it is one of the highest lighthouses in the world.Kouare island, no humans only a colony of black noddy birds.Enjoying the sun and sea on our trip to Isle of Pines.Our first anchorage in Isle of Pines, beautiful Kuto Bay.We walked to the highest point on Isle of Pines, Pic N’ga. The panorama view was gorgeaous.The totems of Bay St.Maurice. Wood sculpture represents the spirit of Kanak culture.We snorkeled on many spots and enjoyed the colorful underwater scenery.A picasso triggerfish, one of my favourites!Lots of fish…coral and clamsPicknick on Lifou after a snorkeling session in Baie de Jinek. Unfortunately a cruise ship had just dropped many of its passengers in the same bay. The cruise tourists had to pay 10USD to snorkel, we got it for free 🙂A traditional house in Lifou. They are more common in the Loyalty islands.Luengoni beach and lagoon on Lifou, according to locals the most beautiful beach of New Caledonia.Luengoni beach on Lifou, a couple hours before it is time to take the plane back to Noumea and Brussels.
Net voor we toekwamen in Nieuw Caledonia passeerden we op ongeveer 5 mijl voorbij Durand reef, en daar lag blijkbaar een schip:
AIS (Automatic Identification System) geeft details van een andere boot via de VHF signalen. Deze status (aground) hadden we nog nooit tegengekomen
Hier zijn de details van de Kea Trader. Blijkbaar leest niet iedereen de kaart terwijl hij vaart…
De paarse lijn op de kaart hierboven is hoe we gevaren hebben. Rechts (niet op de kaart is Fiji). We vermijden mooi alle kruisjes op de kaart: rotsen, al dan niet onder water op een diepte van minder dan 10 meter. Zo zie je dat Durand Reef gerapporteerd is in 1886 en eigenlijk een onderwater berg is want rondom is de zee 574m diep.
We vaarden onder de punt van Nieuw Caledonie, in de lagoon, naar de westkant om in te klaren in Noumea. Daarna gingen we in de Lagoon zuidoost en zuidelijk (zigzag) naar Isle des Pins. Daarna NO buiten de lagoon om de Loyaute eilanden te bezoeken: Mare, Lifou, Ouvea. En dan via de lagoon bezochten we het oosten en zuiden van Grande Terre, terug naar Noumea.
In afwachting van het bezoek van onze dochter Hannah en onze kersverse schoonzoon Wence in Noumea, haalt Ilse het bleekwater en de azijn boven in de bikkelharde strijd tegen de schimmel. Ilse wint altijd, maar het kost veel zweet.Op een lokaal marktje in Noumea, hoofdstad van NC. Deze bezoekende groep was van het eiland Futuna, en kon ons best charmeren.We bezochten het cultureel centrum Tjibaou van NC, gebouwd door dezelfde architect als van het centre Pompidou in Parijs.Hannah en Wence op het eiland “Isle des pins”, deel van N. Caledonia. Vanwege wind op kop heeft het ons wel wat moeite gekost om er te geraken, maar de aanhouder wint. Niemand was (erg) zeeziek.Cruiseship meert aan op Isle des Pins: de traditionele klederdracht en gezangen worden uit de kast gehaald voor de ontvangst van de vermogende bezoekers. En Sanuk deelt mee in de vreugde.Ilse op isle des Pins. In de achtergrond een voorbeeld van de karakteristieke dennebomen. Zeer groot, rechte stam en vele kleine zijtakjes.Op het eiland Lifou hebben we enkele grotten bezocht. Deze worden uitgesleten uit het koraal en kunnen groot zijn.Nog een grot, enkele honderden meters lang. “Enkel met gids te bezoeken” stond er op een bordje aan de ingang. Maar we waren er gans alleen en mochten zelf onze weg zoeken. In het stikkedonker. Spannend en leuk.
Op een eilandje (Kouaré) in de lagoon van NC zat het vol met zeeslangen. Giftig maar niet gevaarlijk want ze zijn mensenschuw en kunnen hun bek niet ver opensperren… We hadden deze diertjes al tegengekomen tijdens onze duik in Niue.Hannah en Wence proberen onze nieuwe kano uit die we in Fiji hebben gekocht. Goedgekeurd!Traditionele hut op het eiland Mare. Dit is een mooi onderhouden exemplaar en er zijn er nog veel in gebruik.Liefde is… samen op het strand van LifouOnderweg van Mare naar Lifou. Een mooie yellowfin tuna aan de haak. We hebben ervan gesmuld!
Na een leuke drie weken samen, zijn Hannah en Wence terug vertrokken. Het duurde een tweetal dagen voor we terug op onze plooi waren, terug met ons tweetjes. We vaarden door naar het eiland Ouvea, een grote lagoon.
Het eiland Ouvea, met de kerk van het dorpje Mouly. Terug die karakteristieke dennebomen.
Sanuk voor de ondiepe kust van Ouvea, aan de kant van de lagoon. Blauw in al zijn schakeringen vanwege de weerkaatsing op het zand. Sanuk ligt in twee meter water, geen koraalhoofd te zien.Les Falaises de Lekiny: Ouvea is een half verzonken lagoon van zo een 20km doormeter. Daarom zijn er aan de oostkust hoge koraalrotsen, en aan de westkust stroken waarbij het koraal volledig in de zee is gezakt en de lagoon naadloos overgaat in de zee.Sanuk ligt op een eenzame maar zeer toffe plek in de lagoon van Ouvea.De kaas wordt letterlijk van tussen mijn tenen gegeten.Op terugweg van Ouvea naar het vasteland (Grand eTerre) vangen we een Wahoo (of Tazar in het frans) : vis met de hondetanden. Ik draai hem om terwijl ik wijselijk de bek gesloten hou.
We hebben onze tijd genomen om terug te varen van de oostkant naar Noumea aan de westkant. Na de oversteek zijn we binnen de lagoon van Grande Terre zachtjesaan zuidelijk gevaren, onderweg elke inham en baai aandoend.
Richtingaanwijzers in de baai van Boise. Van dichtbij zien die dingen er toch een stukje groter uit dan vanop het water. De bedoeling is om vanop een boot de twee driehoeken op een lijn te houden en zo de baai onder de juiste hoek in te varen.In tegenstelling tot andere eilanden zoals Fiji en Tonga, zijn de waterwegen in NC zeer goed onderhouden. Als de kaart zegt dat er een boei ligt, dan ligt die er ook, en op de juiste plaats. Hetzelfde kwamen we tegen in Frans Polynesie, duidelijk geen toeval dat deze twee eilandengroepen het best ontwikkeld zijn. Ook het aanbod in de winkels is zoveel groter dan de buureilanden. In 2018 gaat NC stemmen om uit te maken of ze onafhankelijk van Frankrijk willen worden of niet. Het is redelijk duidelijk dat als dit zou gebeuren (weinig kans), ze HEEEEL veel zullen moeten inleveren van hun levensstandaard.
In de Province Sud zijn er veel wandelwegen. Ze zijn uitstekend bewegwijzerd. Hier hebben we net een riviertje overgestoken.Typische wandelweg door het ertsrijke landschap. NC is wereldwijd tweede producent van nikkel.Baie de Prony, met in de achtergrond de bergen van het vasteland van NC (Grande Terre genaamd)zicht op het binnenland van zuidelijk Nieuw Caledonie. Een afwisseling van groene valeien en droge bergen.Overal vind je rare steensoorten. Hier sta ik in een droge rivierbedding en de stenen zijn pikzwart.Ilse op de top van de berg die de baai van Prony overziet. Op de achtergrond de vuurtoren.De baai van Prony. De boot is niet Sanuk, wij liggen verborgen in de volgende inham naar rechts.
Na onze terugtocht naar Noumea zijn we nog een paar dagen in de marina gaan liggen. Voor 30EUR per dag heb je er volop vers water, electriciteit en Wifi. Plus je ligt aan een loopkade, zodat je niet per bootje naar de kant moet. De stad ligt op 5 minuten wandelen.
We hebben de tijd gebruikt om Sanuk op te kuisen en klaar te maken voor zijn winterslaap. Binnenkort wordt het hier cycloonseizoen, en dan leggen we Sanuk op het droge voor een 4 tal maanden. Ondertussen reizen we zelf naar Australie en Vietnam. Ook Birma staat op het lijstje, maar nog niets concreet.
