Categorie archieven: Inhoud

maart 2018 Midden en Noord Vietnam

Noord Vietnam is qua natuur gans anders dan midden en zuid Vietnam. Tip: reis altijd van zuid naar noord, dan wordt het altijd mooier.

In Hoi An hebben we een paar zij uitstappen gemaakt met de scooter, naar de marmeren rots bij Da Nang (soso) en zijn drakenbrug (leuk), en naar de oude tempels van Nin Bin (super: doet denken aan Ankor Wat in het klein).


Begraafplaatsen zijn het summum van contrasten: naast een verwaarloosd perceel staat plots een mini pagode. Ook liggen er graven ten midden van de rijstperselen. Zo houden de overledenen de slechte geesten weg van de oogst.

Er was niemand in de omgeving, dus ik heb de lijkwagen even buiten gehaald.

Daarna zijn we per trein noordwaarts gereisd naar Hue. Daar hebben we met de scooter de graven van drie keizers bezocht, en ook de oude stadsvesten. Zeer mooi allemaal, Hue was dan ook de hoofdstad van Vietnam in een middeleeuws verleden.
We hebben ook het Nationaal park van Bach Ma bezocht, een natuurgebied op een bergtop waar in de tijden van Indo-chine nog een frans-vietnamese colonie was. Helaas strooiden de Japanners in 1945 roet in het eten, en werd alles hals over kop achtergelaten. De natuur eiste terug haar plaats op en gaf ons een hele mooie wandeling. Een van de weinige NP in midden Vietnam waar je zonder gids kunt wandelen langs bewegwijzerde paden.


Hue Citadel: Niets dan het beste voor Boudha. Wijn, chocolade, thee, en een vrucht die van ver op bananen lijkt.

Er wordt serieus gebouwd in Vietnam, en de tempels blijven niet achter. Met al het donatiegeld wordt er continue ver- en bijgebouwd.

Na Hue namen we de helft van een toeristische tourbus (geen terugreis) voor de 4 uur durende rit (210 km) naar Phong Nha, waar we twee reuze grotten hebben bezocht. De volgende dag per scooter het Cuc Phuong natuurpark bezocht waar de Frankfurt Zoological Society een onderzoekscentrum voor apen en schildpadden mee beheert. We kregen een rondleiding tussen de apen, en waren onder de indruk van de lemuren met hun lange staart.  Ook de grotten mochten er zijn, want ik heb nog nooit zulke indrukwekkende kalkformaties gezien.


Paradise Cave: We hebben in de streek van Phong Nha ongelofelijke grotten gezien. Niet bezocht, maar wel in de streek ligt de grootste grot van de wereld, enkel te bezoeken per 5-daagse excursie. Maar wij waren ook al sterk onder de indruk van de 2 grotwandelingen die we gedaan hebben. Wat een (stalag)tiet!

Phong Nha cave: een stalagmiet om U tegen te zeggen

Phong Nha cave: het liep er vol met Vietnamezen, maar ik kon toch eens afdrukken met alleen Ilse in beeld

Hierna stond Ninh Binh op het programma met het nabijgelegen Tam Coc, een mooi Karsten gebergte landschap. Dit wordt ook de Halong Bay van het vasteland genoemd, vanwege het gelijkaardige uitzicht minus de zee. Alhoewel de trekpleisters zeer toeristisch zijn, hebben we met een scooter  vele leuke plaatsjes gevonden ver weg van alle volk. Leve google Maps, want we hebben echt in de middle of nowhere gezeten.


Ninh Binh karst rotsen stilleven. Lag op een moeilijk te vinden weggetje naast een super drukke tempel, maar vietnamezen klimmen en wandelen niet graag, dus het was verlaten.

Van Long nature reserve stilleven, dichtbij Ninh Binh. Even later hebben we er leven in gebracht.

Leven in de brouwerij: we laten ons roeien.

In Ninh Binh kwamen we een tempel tegen waar een ceremony aan de gang was. De binnenkoer stond vol met papieren paarden, olifanten en een boot. Ze gaan wel de vuurdood tegemoet, maar we zijn niet blijven rondhangen voor zoveel geweld.

Hanoi ligt maar een tweetal uur rijden noordelijker van Ninh Binh. Met een minibusje sukkelden we aan de maximumsnelheid van 70 km/uur over de autostrade. Hier zie je dat de Vietnamese manier van kris-kras rijden niet meer werkt, en files in de hand werkt.

Hanoi, de hoofdstad en tweede grootste stad van Vietnam, is toch relatief rustig in vergelijking met zijn tegenhanger in het zuiden, Ho Chi Minh (Saigon). Veel te zien en we zijn er dan ook 4 dagen geweest, inclusief een daguitstap naar Halong Bay.

Hou jullie vast: ik vond Halong Bay maar niets. Een lange busrit, mistig (smog?) en heet weer en toeristen met de vleet. Misschien zijn we als boatpeople de zee wat te gewoon, of kwam het omdat we de Karsten rotsformaties net bezocht hadden in Ninh Binh/ Tam Coc.

Ondertussen was het koude weer in het noorden van Vietnam, de Lao Cai provincie, omgeruild voor warm lenteweer. We vertrokken met de dagbus en kwamen op de middag aan in Sa Pa. Met de Sa Pa Sisters deden we een tweedaagse trekking in de vallei, met een overnachting bij lokale mensen. Dat viel redelijk goed mee: onze lokale gids sprak goed Engels, de natuur was mooi en heel veel mensen liepen rond in traditionele kledij. De overnachting was ook leuk, lekker eten en een leuke internationale groep van medereizigers. Wij waren wel de oudste van de bende, iets wat wel meer voorvalt 🙂

Toch had ik wat last met het verlies van controle, dus de volgende dag huurden we een scooter voor drie dagen. Het plan was om naar de zondags markt van Bac Ha te gaan. Tip voor mensen die dit ook willen doen: bij huur scooter niet zeggen dat je dit gaat doen want dan willen ze niet meer verhuren, je zegt dat je lokaal wat gaat rondtoeren. We kregen een bijna nieuwe semi automatische Honda 125 cc (niet nodig te ontkoppelen), en de zondag morgen rond 8:00 waren we op weg, na een zeer druk vertrek (denk aan een alpijns bergdorp met de  weekendwisseling van skiërs). Noot: voor mensen die het niet zien zitten om zelf met de scooter rond te rijden zijn er vele lokale busjes die het traject Sa Pa -> Lao Cai -> Bac Ha (en terug) doen.


De kinderen moeten lange uren kloppen om de toeristen aan hun trekken te laten komen…

Na de lange afdaling (32km) van Sapa naar Lao Cai, volgde een mooie rustige weg die langs de Chinese grens slingert tot aan het bergdorp Bac Ha. We waren om 11:30 op de markt, en genoten van de grote drukte die eigen is aan een markt waar vanalles wordt verkocht voor de mensen van de streek. Ook was er genoeg keuze aan souveniers voor de toeristen. Maar die laatsten vertrokken allemaal om 14:00 uur, en we bleven alleen achter, joepie! Ilse had een heel leuk homestay gevonden, op 2 km van het centrum: Cho’s Family homestay.  Cho heeft ons goed verwend met een lekker avondeten en ditto ontbijt. In de namiddag hebben we een mooie wandeling gemaakt in de bergen, en de volgende dag nam Cho ons mee op een lange, lastige maar zeer originele tocht in de nabije dorpen en velden. Als je het mij vraagt is deze streek mooier dan Sa Pa, want nog ongerept. De mensen lopen ook rond in traditionele klederdracht, maar doen dit niet voor de toeristen (die zijn er immers niet). Ik kan dit alleen maar aanraden aan SaPa reizigers: 1 dag in Sapa stad, en de rest in Bac Ha spenderen, je zal het je niet beklagen.


Bac Ha (50 km van Sa Pa). Beter dan Sapa!! Een vallei die nog niet door de toeristen ontdekt is, en zeker zo mooi is. We wandelden er alleen met onze gids langs de lokale dorpen. Indrukwekkend.

De vallei rond Bac Ha. De rijstvelden liggen er bruin bij op het einde van het winter seizoen, maar gelukkig stonden er ook veel bloemen.

 


Vietnamezen houden enorm van ballons. Je ziet de verkopers overal in Hanoi.

Postuum moet Herge nog wat albums over Vietnam hebben uitgebracht…

In stops waar de tourbussen hun passagiers een half uurtje laten rondlopen, zie je de naaimeisjes die een bijna foto realistisch kunstwerkje maken. Een formaat van 50 op 60 cm kan een maand werk vergen (en kost ongeveer 500 EUR)

Elk is bezig aan zijn werkje, de afgewerkte hangen aan de muur of liggen op de tafels op een koper te wachten.

Hanoi: jammer maar we zijn al weg…

Highlands Coffee in Hanoi: De Vietnamese Starbucks, en erg lekker. Een capucino kost 50000 (1,7EUR) dus niet voor elke Vietnamese beurs.

Hanoi: veel bikes, en als voetganger is het soms zoeken naar een doorgang om een restaurant of winkel binnen te gaan,. Of om gewoon de straat door te lopen.

Boudhistische les. Er stonden wel rare regels in. ik hoop voor onze blog volgers dat wij geen ordinary people zijn.

If you waste time for travels… You will suffer from a disease that causes your inability to move. Auw, die komt hard aan!

Uitsmijter: alle bussen en vrachtauto’s hebben hun nummerplaat op de achter en zijkant geschilderd in grote letters.

Easy riding through the Central Highlands of Vietnam

Wednesday, March 7th 2018, we are in Hanoi preparing to take the plane to Myanmar tomorrow. Before leaving a quick update on our travels in Vietnam

We planned to fly to Hoi An from Nha Trang but Stefan met Mr. Hung in Da Lat and he convinced us to cancel our flight and go with him to Hoi An on a motorbike … and so we did. Now, at the end of our trip I am happy we changed our plans. We learned so much, saw a lot of rural Vietnam and experienced a seldom visited part of Vietnam. We can warmly recommend it in good weather and when you have time! We were lucky we did not see any rain until the last day.

“Love Valley” in Da Lat. The Vietnamese like kitsch, the park was full of little fairy tale statues and colored lights. We had fun 🙂
Our first stop, the statue of the Golden Buddha in Da Lat.
Cultivating silkworms on a bamboo rack. They have been fed well for the last days and are ready to make a cocoon.
Silk factory, the cocoons are being soaked in boiling water to ease unrolling the long fibres and put them on the spinning wheel. 3 to 10 strands are spun together to form one silk thread.
Winding the silk thread on spools.
Views on our way to Dak Lak. No rice fields because it is too high to cultivate rice. Instead they have lots of coffee plantations. Vietnam is the 2nd exporter of coffee in the world. Brazil is number one and Colombia is 3rd.
Thanks to our guide (Mr.Hung) we could visit the homes of several ethnic minorities during our trip. There are 54 ethnic minorities in Vietnam. They all speak different languages but some do speak the common Vietnamese language.
It is mostly women who work in the fields and collect wood to cook.
A floating village on Dak Lak lake.
Dak Lak lake early in the morning.
A M’nong elephant carer. To the M’nong elephants are symbols of wealth, power and strong spirit. That is why in this minority elephants are treated as a human being. The M’nong are well-known for their elephant training skills.
The M’nong live in a longhouse on stilts. There are around 80.000 M’nong living in Vietnam, mostly in the Central Highlands.
The M’nong are matrilineal so when a girl living in the house marries, another compartment is built to accommodate her and her husband. In this way, a family’s prosperity is evident from the length of the building. Some are up to 100 meters long.
We visited many ethnic groups but I forgot the names of all of them. They lived all very basic but we were always welcomed in their houses.
Even in the basic homes the TV was present :-). The government gives money so children will go to school but after primary school many drop out to help their parents on the fields.
Kitchen, in the rural communities they still use a woodfire for cooking.
The bathroom is outside
A typical image of Vietnam, motorcycles creatively packed. You see many flower vendors in Vietnam.
The communal house or “rong” of the Bahnar people. The rong is the focus of village life. They are usually between 15-20m high. Inside there is one room, with a very high ceiling.
The local children were playing in the rong and were happy to join in for a picture with Stefan.
Coming back down to the valley, the rice fields appear. They can plant 3 harvests here. It takes about 4 months for the rice to ripen for harvest.
Drying tapioca. Tapioca was the main, and sometimes the only, source of food during the wars. Tapioca flour is used in soups, candy, rice paper, cakes etc. Lesser quality is used as animal feed.
Stefan joining in for a betting game. (Vietnamese love betting) They laughed because he put his money on the crab, which is clearly not a favorite, and he won :-). Doubled his 0,30 eurocents wager!
Preparing for the TET (lunar New Year) festival. This pig did not make it to the New Year.
TET is all about being together with family, eating, telling stories from the past year,and preparing the food.
Also typical for Vietnam, the way they sit close to the floor, sometimes on a small chair but a lot of times not.
We visited an orphanage where 200 children stayed. Some had no parents but also a lot had one parent still alive but who could not take care of them. They get some money from the government but mostly from donations.
The typical Vietnam packed motorcycle :-).
The flower and fruit – passionfruit ! We ate so many fresh ones. Definitely my favorite fruit.
Another beautiful longhouse on stilts. Women and men each have their own ladder.
Dray Sap waterfall near Buon Ma Thuot. During the rainy season this is a wall of water.
Coming closer to Hoi An we saw more and more rice fields. The lively green color from the freshly planted rice is really beautiful.
The last day of our trip we had a bit of rain but Mr.Hung was prepared! He had rain jackets for all of us 🙂

During our trip we were amazed to see so many children and young people in Vietnam. I checked the statistics, 96 million people live in Vietnam, only 6% is older than 65, 40% is between 0-24 years old, 46%  between 25-54 years old, and 8% is between 55-64 years old (because of the war). Our guide told us that if you work for the government you are only allowed to have 2 children otherwise you lose your job.

The last 2 days of our trip we passed a lot of police controls and many cars and motorcycles were stopped. According to our guide this is because the police needed money for the New Year. It is always possible to avoid a fine if you pay them ‘black’ money. There is clearly still a lot of corruption in Vietnam. Another guide told us that government jobs are mostly bought.

The Vietnamese have suffered many wars. Vietnam fought wars against Japan (1945), France (First Indochina War, 1946-1955), and America (Second Indochina War, 1954-1975). While the country proudly celebrates its wins against foreign invaders, the border conflict from 1979 with China has been a taboo topic because of fear they would loose the economic cooperation from China.The conflict lasted only 27 days but tens of thousands civilians lost their lives. Today most Vietnamese are happy with the government because they have had peace since 1979.