Categorie archieven: stefan

juni 2018 heerlijk Vanuatu

foto, nederlands, reisverslag, stefan, Vanuatu, video
voor ons vertrek van Nieuw Caledonie naar Vanuatu, nog even genieten van de prachtige Gaji baai op Ile des Pins in Nieuw Caledonie
terugkeer van snorkelen

De overtocht was snel (22 uur) voor 171 Nm, of 14,4km/uur. Het was wel nogal woelig omdat we de hele weg scherp aan de wind vaarden (60° AWA) met golven van 2 à 3 meter (golven zien er altijd klein uit op video). We waren dan ook blij dat we konden ankeren in Anatheum baai en gaan slapen. Tijdens de nacht doen we elk shifts van 3 uur en het duurt een paar dagen voor je in dat ritme komt.

Na de overtocht, aankomst op het eiland Anatheum. Klein wandelingetje  aan de noordkant op het koraal bij laag water.
Ons eerste doel, de vulkaan Yassur op het eiland Tanna
Onze dochter Emma en haar vriend Séba komen op bezoek. We halen ze op in de luchthaven van Lenakel met de lokale bus.
Ik: … we zullen jullie deze twee weken verwennen als royalty

De stam die aan de toegangsweg van de vulkaan woont, geeft haar toestemming voor een bezoek na een consultatie met de goden.
We rijden met een jeep tot bijna aan de top van de vulkaan. Dan nog een trap naar boven. Hier is het aardse geweld serieus indrukwekkend
Bukkken want hier komt een lading lava aan
Vooral als de zon onder is komen de kleuren en het geweld op je af
Op weg naar het volgende eiland Epi vangen we een mooie wahoo
Ook onder water is Vanuatu mooi
spinaziegroen hertegewei … onder water
Tussentijdse snapshot tijdens haarsnit
Emma heeft een bootje gevonden om mee te varen

 Séba ook… op weg naar een demonstratie van bungi jumping avant la lettre
Op een helling in het eiland Pentecost staat een 15 meter hoge toren gebouwd rond de resten van een boom waarvan de kruin is gekapt. Indrukwekkend! 
Van elke springplatform lopen lianen naar de voet van de toren. De lianen worden ’s nachts verpakt in bananenbladeren om ze soepel te houden
de chef van de stam (daarnet nog in short en T-shirt, nu in traditionele kledij met peniskoker) inspecteert de toren op geschiktheid
Ze worden er goed voor betaald, maar mij zouden ze toch niet zo gek krijgen om op het bovenste platform te kruipen, laat staan te springen.
Omdat Ilse zei nog nooit Kava gedronken te hebben, kregen we een privé demonstratie van het kavamaken door een stamlid. Ingrediēnten: de fijngemalen wortel van de kavaplant, water en veel handarbeid.
Het drinken van de kava geeft een tintelend en verdovend gevoel aan de tong en lippen. De maker kijkt vol spanning toe hoe Ilse het er van zal afbrengen. Het blijkt dat ze geboren is om kava te drinken,,,

 Séba vertrouwt het niet en geeft het snel door na een proevertje. Het ziet er dan ook uit als modderwater, en de smaak is duidelijk een kwestie van gewoonwording.
Op weg met onze Flipper naar een blue hole. Langs een riviertje dat eindigt bij een diep meertje met een ondergrondse bron:
de blue hole. De kleur komt van het koraalgesteente waar het water door omhoog welt
enorm rustig en mooi varen door ongerepte natuur
De markt van Lugainville op het eiland Santol. Vooral veel soorten wortels, maar ook bananen, appelsienen, ananas, popo (papaya) en bonen, zo dik als een arm.
  • Op het einde van WO2 dumpten de Amerikanen hun overgebleven oorlogstuig van Guadalcanal op een ondiepe plek, nu genaamd Million Dollar Point
  • resten van een rupsvoertuig…
Het resultaat van een uitbarsting van de Yasur vulkaan, 40km hiervandaan. Pas na twee dagen kuisen zag Sanuk er weer treffelijk uit.
op bezoek in een dorp op het eiland Ambrym, zoals overal buiten de steden is er bijna nergens stromend water of electriciteit. Toch zijn de mensen heel vriendelijk en blij. Ze leven in harmonie met wat de natuur hen schenkt.
als verwelkoming bij het dorp Lesalav op het eiland Gaua kregen we twee kokosnoten van dorpsleider Gensly als verwelkoming. Overal ruilden we klederen en gebruiksvoorwerpen tegen natuurproducten. Dankzij de familie Bart Cami hadden we veel tweedehands kleding om uit te delen. Nogmaals bedankt Bart en Katleen!
Van jongsaf aan wordt er geleerd om met een machete of mes om te gaan. Ik krijg er nog steeds kippevel van als ik ze bezig zie.
ook de meisjes laten zich niet onbetuigd. Hier worden kokosnoten geschild.
Deze familiefoto hebben we afgedrukt en cadeau gedaan. Overal zijn er enorm veel kinderen.
we maakten een dagtocht naar het meer van een uitgedoofde vulkaan. De gids is verplicht om over de stamgronden te mogen, maar ook broodnodig.
Tropisch regenwoud: het pad wordt gebruikt door de lokale mensen, maar een gids met machete maakt het begaanbaar voor ons
de zondagsmis op het eiland Loh, iedereen op zijn best
Na de mis blijkt het eb geworden te zijn, maar geen nood, helpende handen genoeg. De Ni-vatu (mensen van Vanuatu) zijn altijd super vriendelijk maar schrikken er niet van terug om aan de cruisers zoveel mogelijk gerief te vragen. Wie niet waagt, niet wint.

April – Mei 2018 De oostkust van Nouvelle Caledonie

foto, Grande Terre, Les Isles du Loyauté, nederlands, Nieuw caledonie, reisverslag, stefan

Toen we terugkwamen van Myanmar lag Sanuk op ons te wachten bij Carenocean Carenage (bewaring op het land). Hierna een beeldverslag van onze reis met Sanuk vanop het land in het water, en dan langs de oostkust van Nieuw Caledonie.

Welkom thuis: na elk verblijf op het droge is het een weekje werken om alles weer in zeilklare staat te krijgen
De saloon is een opslagplaats voor de zeilen en buiten kussens…
Een teer punt bij Lagoon: na 7 jaar is het beste van de privacy screens er af.
Het oude eraf…
… en het nieuwe erop
In Noumea krijgt Sanuk een retouche van de vensters en haar naam. In de achtergrond het nieuw venster.
Even een foto maken die moet dienen om Sanuk te verkopen. Reisgidsen op tafel, navigatie instrumenten aan, bevallige eigenares aan tafel. Het plaatje klopt.
Verkoopsfoto: Flipper, onze trouwe auto die ons al veel dienst heeft gedaan en ons ook al enkele avontuurtjes bezorgd heeft.
Voor we vertrekken naar Vanuatu en Solomon: provisie opdoen nu het nog kan. (NC is duur, we hadden voor 1000EUR)

We zijn vertrokken: van Noumea langs de kust via het Woodin kanaal naar Ouara baai.

Een rif bij het eiland Ouen. Het blijft altijd goed uitkijken en enkel met mooi weer te bevaren.
Ouara baai: Over het koraal via de gangplank, het diepe water in waar Sanuk ligt te wachten.
Ile Ouen, wandeling met bewolkt weer.
Zicht op Sanuk vanop de top van Ile Ouen
Op weinig gebruikte paden kom je soms valstrikken tegen die over het pad gespannen zijn.
Isle des Pins, baie de Gadji: fikse regenbui op komst.
Voor in het geval we verloren lopen. Toffe wandeling in Yate.
Het zoetwater spaarbekken van Yate, gevoed door de blauwe rivier. Zicht tijdens onze wandeling.
La riviere bleue, na de afsluitdam… Er is een gans systeem van sirenes want af en toe openen ze de spui(t)gaten en dan wil je niet aan het spelen zijn in een van de zwemputten.
Het water van het stuwmeer wordt naar de electriciteitscentrale van Yate gebracht.
Sanuk ligt net achter de linkse helling. We begonnen beneden aan de rivier en hebben nu zicht op de electriciteitscentrale van Yate.
Zijn er heel veel stervende bijen, of vallen ze gewoon meer op met een witte achtergrond? Dit hebben we al veel gezien op onze reis.
De zwarte limestones, kenmerkend voor de baai van Hienghene. Dit was het meest noordelijke dat we gevaren zijn.
Vlak na de rotsen ligt de baai van Hienghène, ook bekend als ‘la poule’
Bezoek aan boord
Mere poule (rechts) zorgt voor haar kuikentje (links midden)
Een mooi wandelingetje, maar ze hadden ons gewaarschuwd dat er al een tijdje niet meer was gemaaid.
Ilse gaat onverschrokken het struikgewas te lijf. Dit is het wandelpad.
De passieve doorstuurantennes van OPT (Office des Postes et Telecom), zo geraakt het internet langs de kust.
Het heeft even geduurd voor ik doorhad dat het bord niet op pluimvee slaat, maar op de staat van het wegdek.
Varend in de lagune, met zicht op het land en zijn afgeschraapte bergen. In het midden blijft er van een kanjer bijna niets over.
De rijkdom van Nieuw Caledonie zit hem in de grond. Hier wordt het ijzer- en nikkelerts verscheept voor versmelting in de fabriek van Prony
Deze berg is nog intact. Vele inwoners zijn niet echt gelukkig met de mijnen, maar aan de andere kant is dit de rijkdom die het verschil maakt met vele andere Stille Zuidzee eilanden.
Een typische weg aan de oostkust. Eens de hoofdweg af is het onverhard. 
De baai van Canala, tussen de mangroves in op weg naar de ‘stad’ (gemeente) Canala
Altijd zonnig weer op Sanuk!
Het lokale ‘franse’ brood
(we zijn duidelijk de hoofdstad uit) , en daarachter Ilse haar zelfgebakken brood, lekker!
De piepkleine marina van Touhou, enkel voor lokale boten. Sanuk ligt buiten voor de ingang.
Inkopen doen op de lokale markt van Tadine, Mare eiland
Mare: in de gids stond dit als een lokaal restaurant. Het bleek een snackbar bij het vliegveld, met enkel een dagschotel.

Hierna gaan we op weg naar Vanuatu, een reis van 22 uur die ons bij een nieuw land brengt en ook het bezoek van onze dochter Emma en haar vriend Séba. Dit wordt een volgende blog.