Categorie archieven: auteur

Travelling from Hoi An to Sapa, the beautiful Vietnam

March 31st, we are in beautiful Myanmar with some time left to relax and update our blog before we return to our home Sanuk in  New Caledonia.

Flashback to our arrival in Hoi An, Vietnam, somewhere in February 2018. After 5 days on a motorcycle it was time to relax and enjoy the old city. The ancient town Hoi An is a UNESCO world heritage site since 1999. In the 16th and 17th century it was a major trading port where Chinese, Japanese and Dutch businessmen did their trading.

Hoi An was beautifully decorated with lanterns everywhere.
Many of the old houses have a little patio inside, away from the many tourists, a quiet place to have a cup of jasmine tea in a serene setting.
The architecture of the old houses were influenced by the many Japanese and Chinese traders at the time.
While we were there, the Vietnamese were preparing for TET which is their New Year. It is a 6 day celebration of eating, inviting family and friends, telling stories of the past year and being together. Before the festivities everything needs to be cleaned for the new start.
Stefan (center) joining some young Vietnamese in their celebration of the arrival of TET. It brings good luck to toast with a foreigner.
Hoi An at night. Little boats in the river with lanterns, many tourists (also Vietnamese) to enjoy the restaurants and shops along the river.
One evening we went to a water puppet show. It only lasted about 50min but is definitely worthwhile as it is part of Vietnamese culture.This ancient art originated from the farmers who worked on the paddy fields in the countryside. During times of flooding, the farmers would entertain themselves and their families by performing water puppet shows out in the fields. The puppeteers stand in the water during the whole performance.They depict Vietnamese rural life with traditional music.

We rented a motorcycle and went to My Son (also an UNESCO heritage site), Da Nang city and a day on the beach in An Bang to relax.

We arrived at My Son in the afternoon and there were not too many tourists. The ruins were beautiful with the surrounding jungle.
My Son is also called the Angkor Wat of Vietnam. It is a cluster of Hindu Temples built between 4th and 14th century by the Kings of Champa. A large part of the temples were unfortunately destroyed by US bombings during the Vietnam War.
About 70 temples remain. Italy and Japan funded the restoration and maintenance of the site through UNESCO.
The famous Dragon bridge in Da Nang, built in 2013. It is a special sight but even more so at night when it is beautifully illuminated.Unfortunatly, we only stayed for the day.
Danang is mostly a resort city with lots of Chinese tourists enjoying the beaches. 2018 is the year of the Dog.

After our 5 day stay in Hoi An we took the train to Hue. We visited the beautiful Imperial City (UNESCO heritage site) and 3 of the 7 Imperial Tombs from the Nguyen Dynasty (UNESCO heritage site). The tombs are more like mausoleums located along the banks of the Perfume River. The Nguyen dynasty was the last Vietnamese dynastie (1802-1945).

The Vietnamese buy and burn a lot of incense in the temples.
We visited the Royal Tomb of Emperor Tu Duc. It took 3 years to build from 1864-1867.
Royal tomb of Emperor Tu Duc. He died in 1883. Although he lived together with about 100 wives and concubines he did not have any children.
Tomb of Emperor Khai Dinh. This one took 11 years to be built from 1920 to 1931.
Imperial tomb of Khai Dinh
A statue of Emperor Khai Dinh on his tomb. He died in 1925.
Imperial tomb of Minh Mang.
The imperial tomb of Minh Mang. He was the second emperor of the Nguyen dynasty and reigned from 1820 till his death in 1841.
The pagoda of the Celestial Lady in Hue. It was built in 1601 on order of the Nguyen Lords.
A moment of relaxation in the Imperial City of Hue.
The old reds and golds are an ideal backdrop for taking pictures.
The imperial city of Hue is a walled palace within the city of Hue, the former capital of Vietnam. Building started in 1804. The city was made an UNESCO site in 1993. The buildings suffered a lot from cyclones but also from the fighting during the Vietnam war.
We rented a car and driver to go to Bach Ma national park. Bach Ma mountain is 1450m high and early in the morning we ended up above the clouds.In the park there are several hiking trails.
We hiked about 15km in the park not so much but challenging at times and the trail indicators were most of the time missing.
The scenery with the emerald colored lakes was really stunning!
The end of the walk is on top of the waterfall. We definitely enjoyed this walk very much.

From Hue we travelled to the Phong Nha-Ke Bang National Park with its 300 caves. We visited 2 caves, the Phong Nha cave and Paradise cave.The park was listed in 2003 as a UNESCO heritage site because of it’s geological values. The largest cave in the world was discovered here in 2009. It takes 4 days hiking in the jungle to get to this cave and costs about 3000USD pp for the trip. Places are limited and you have to book more than a year in advance.

Phong Nha cave is 7.729m long and a 14km long underground river. Tourists can only visit the first 1500m.
Paradise cave is 31km long, it is the longest dry cave in Asia. It was opened in 2010. We went early in the morning and there were hardly any visitors.
31km long Paradise Cave, but only 1km is open to tourists.

From Phong Nha we travelled to Ninh Binh and visited Tam Coc, Van Long nature reserve and Cuc Phuong national park. The nature was really beautiful here. Unfortunately the weather was always overcast and at times rainy.

The Karst mountains of Ninh Binh and the freshly planted rice fields. This is also called the Ha Long Bay on land…
Planting rice is mostly done by women. It takes 3-4 month for the rice to ripen and before it is ready to be harvested.
View from our motorcycle. We rented a motorcycle for the 3 days we were there and it really is the best way to enjoy the beautiful scenery.
The past four months we have been living on flip-flops and were not really prepared to do this muddy walk but it worked out fine in the end.
Van Long nature reserve has fewer tourists than Tam Coc and is as beautiful.
We did a boat ride in Van Long nature reserve and even in the fog it was still kind of magical.
Planting rice in the mud.
More rice fields and Karst mountains in Ninh Binh.
The grey-shanked douc langur. Vietnams langurs are some of the most endangered primates on earth, living on the brink of extinction. We visited the Endangered Primate Rescue Centre in Cuc Phuong and saw they were in good hands. They are truly beautiful animals.

After our days in nature it was back to city life and we took a mini van from Ninh Binh to Hanoi. We stayed 4 days in Hanoi, visited many nice museums and went for one day to Halong Bay. In Hanoi the weather was warm but overcast.

We visited the Ho Chi Minh mausoleum and were amazed at the long lines of Vietnamese eager to see their once revolutionary leader. The embalmed body of “Ho” is preserved in the cooled central hall of the mausoleum. Two months of the year the mausoleum is closed because the body is sent to Russia for maintenance and touch up work. It is forbidden to take pictures of ‘uncle Ho’.
Halong Bay, after seeing Ninh Binh and Van Long nature reserve we were disappointed. There are many tourists here and of course we did not have a blue sky…

After 4 days Hanoi we decided for a trip to Sapa. We took the bus early in the morning to arrive at lunch time in Sapa. We had a quick lunch and left for a 2 day trek in Sapa valley with the Sapa Sisters. We were lucky, the skies were blue and it was around 24 Celsius, ideal for walking. The scenery was gorgeous but here again,  many, many tourists and souvenir shops.

No rice yet, the rice is planted in May and is harvested in August-September.
The still muddy rice terraces, spring was just in the air and workers started to clean up the rice fields.
The most beautiful time to come is in definitely around August-September when the rice is yellow.  Still, even with the mud it was special.
Sapa valley is close to the Chinese border.
Many ethnic minorities live in the Northern Region of Vietnam. The “Mon” are one of them.
Most of their colourful traditional clothes are made by hand.This is a woman from the H’mong tribe.
Souvenirs for sale to the many tourists.
Rural Vietnam, little boy with his bowl of rice.
Woman from the Red Dao tribe. Once they are married they have to shave their facial hair. Because this causes now a lot of young women to leave they are more liberal about this rule and only require to cover the hair with a red scarf.
A little girl from the H’mong tribe in Sapa Centre. The children are used to sell souvenirs to tourists and work long hours.
Three little H’mong girls at the end of a long workday. We saw many of the children still selling souvenirs late at night. While having dinner in a restaurant we saw many Vietnamese tourists giving them food instead of buying a souvenir.

After Sapa we decided to go to the Sunday market in Bac Ha, about 70km away from Sapa. We managed to rent a motorcycle for 3 days and off we were. The road was long but the scenery gorgeous and fun. We arrived at Bac Ha Market around 11AM and there was still a lot of activity. It was fabulous to see all the women in their traditional clothes. Apparently only in the highlands of Vietnam the ethnic minorities still wear their traditional clothes at home, the market or on the farm.

Bac Ha Market, H’mong woman.
Bac Ha Market.
Bac Ha Market, H’mong woman.
Bac Ha Market, H’mong woman.
Bac Ha Market, H’mong woman
H’mong woman.
Bac Ha market, H’mong girl.
We used the afternoon to discover the area near our homestay, Cho family.
Cho himself, all exited because he gets to guide us on a 4 hour hike.
The scenery during our hike.
A 74 year old H’mong woman returning from working on the field.
More rice terraces.
Waterbuffalos enjoying a mud bath
Spring is in the air!
Scenery during our hike in Bac Ha.

We enjoyed our 2 days in Bac Ha, and could easily have stayed a couple more days to explore. We had a wonderful homestay with a fabulous Mr.Cho who was an excellent guide but also a good cook! It was so nice to end our trip in Vietnam with Sapa. We took the night train (was perfect) back to Hanoi and left the next day for Myanmar.

Our 5 weeks in Vietnam were really great. Although we liked the Vietnamese food after 5 weeks we did get a little tired of the Asian cuisine but in Hanoi we did find a very good pizza place. :-). I would definitely recommend travelling to Vietnam but do it from South to North and visit Vietnam before Myanmar….

maart 2018 Midden en Noord Vietnam

Noord Vietnam is qua natuur gans anders dan midden en zuid Vietnam. Tip: reis altijd van zuid naar noord, dan wordt het altijd mooier.

In Hoi An hebben we een paar zij uitstappen gemaakt met de scooter, naar de marmeren rots bij Da Nang (soso) en zijn drakenbrug (leuk), en naar de oude tempels van Nin Bin (super: doet denken aan Ankor Wat in het klein).


Begraafplaatsen zijn het summum van contrasten: naast een verwaarloosd perceel staat plots een mini pagode. Ook liggen er graven ten midden van de rijstperselen. Zo houden de overledenen de slechte geesten weg van de oogst.

Er was niemand in de omgeving, dus ik heb de lijkwagen even buiten gehaald.

Daarna zijn we per trein noordwaarts gereisd naar Hue. Daar hebben we met de scooter de graven van drie keizers bezocht, en ook de oude stadsvesten. Zeer mooi allemaal, Hue was dan ook de hoofdstad van Vietnam in een middeleeuws verleden.
We hebben ook het Nationaal park van Bach Ma bezocht, een natuurgebied op een bergtop waar in de tijden van Indo-chine nog een frans-vietnamese colonie was. Helaas strooiden de Japanners in 1945 roet in het eten, en werd alles hals over kop achtergelaten. De natuur eiste terug haar plaats op en gaf ons een hele mooie wandeling. Een van de weinige NP in midden Vietnam waar je zonder gids kunt wandelen langs bewegwijzerde paden.


Hue Citadel: Niets dan het beste voor Boudha. Wijn, chocolade, thee, en een vrucht die van ver op bananen lijkt.

Er wordt serieus gebouwd in Vietnam, en de tempels blijven niet achter. Met al het donatiegeld wordt er continue ver- en bijgebouwd.

Na Hue namen we de helft van een toeristische tourbus (geen terugreis) voor de 4 uur durende rit (210 km) naar Phong Nha, waar we twee reuze grotten hebben bezocht. De volgende dag per scooter het Cuc Phuong natuurpark bezocht waar de Frankfurt Zoological Society een onderzoekscentrum voor apen en schildpadden mee beheert. We kregen een rondleiding tussen de apen, en waren onder de indruk van de lemuren met hun lange staart.  Ook de grotten mochten er zijn, want ik heb nog nooit zulke indrukwekkende kalkformaties gezien.


Paradise Cave: We hebben in de streek van Phong Nha ongelofelijke grotten gezien. Niet bezocht, maar wel in de streek ligt de grootste grot van de wereld, enkel te bezoeken per 5-daagse excursie. Maar wij waren ook al sterk onder de indruk van de 2 grotwandelingen die we gedaan hebben. Wat een (stalag)tiet!

Phong Nha cave: een stalagmiet om U tegen te zeggen

Phong Nha cave: het liep er vol met Vietnamezen, maar ik kon toch eens afdrukken met alleen Ilse in beeld

Hierna stond Ninh Binh op het programma met het nabijgelegen Tam Coc, een mooi Karsten gebergte landschap. Dit wordt ook de Halong Bay van het vasteland genoemd, vanwege het gelijkaardige uitzicht minus de zee. Alhoewel de trekpleisters zeer toeristisch zijn, hebben we met een scooter  vele leuke plaatsjes gevonden ver weg van alle volk. Leve google Maps, want we hebben echt in de middle of nowhere gezeten.


Ninh Binh karst rotsen stilleven. Lag op een moeilijk te vinden weggetje naast een super drukke tempel, maar vietnamezen klimmen en wandelen niet graag, dus het was verlaten.

Van Long nature reserve stilleven, dichtbij Ninh Binh. Even later hebben we er leven in gebracht.

Leven in de brouwerij: we laten ons roeien.

In Ninh Binh kwamen we een tempel tegen waar een ceremony aan de gang was. De binnenkoer stond vol met papieren paarden, olifanten en een boot. Ze gaan wel de vuurdood tegemoet, maar we zijn niet blijven rondhangen voor zoveel geweld.

Hanoi ligt maar een tweetal uur rijden noordelijker van Ninh Binh. Met een minibusje sukkelden we aan de maximumsnelheid van 70 km/uur over de autostrade. Hier zie je dat de Vietnamese manier van kris-kras rijden niet meer werkt, en files in de hand werkt.

Hanoi, de hoofdstad en tweede grootste stad van Vietnam, is toch relatief rustig in vergelijking met zijn tegenhanger in het zuiden, Ho Chi Minh (Saigon). Veel te zien en we zijn er dan ook 4 dagen geweest, inclusief een daguitstap naar Halong Bay.

Hou jullie vast: ik vond Halong Bay maar niets. Een lange busrit, mistig (smog?) en heet weer en toeristen met de vleet. Misschien zijn we als boatpeople de zee wat te gewoon, of kwam het omdat we de Karsten rotsformaties net bezocht hadden in Ninh Binh/ Tam Coc.

Ondertussen was het koude weer in het noorden van Vietnam, de Lao Cai provincie, omgeruild voor warm lenteweer. We vertrokken met de dagbus en kwamen op de middag aan in Sa Pa. Met de Sa Pa Sisters deden we een tweedaagse trekking in de vallei, met een overnachting bij lokale mensen. Dat viel redelijk goed mee: onze lokale gids sprak goed Engels, de natuur was mooi en heel veel mensen liepen rond in traditionele kledij. De overnachting was ook leuk, lekker eten en een leuke internationale groep van medereizigers. Wij waren wel de oudste van de bende, iets wat wel meer voorvalt 🙂

Toch had ik wat last met het verlies van controle, dus de volgende dag huurden we een scooter voor drie dagen. Het plan was om naar de zondags markt van Bac Ha te gaan. Tip voor mensen die dit ook willen doen: bij huur scooter niet zeggen dat je dit gaat doen want dan willen ze niet meer verhuren, je zegt dat je lokaal wat gaat rondtoeren. We kregen een bijna nieuwe semi automatische Honda 125 cc (niet nodig te ontkoppelen), en de zondag morgen rond 8:00 waren we op weg, na een zeer druk vertrek (denk aan een alpijns bergdorp met de  weekendwisseling van skiërs). Noot: voor mensen die het niet zien zitten om zelf met de scooter rond te rijden zijn er vele lokale busjes die het traject Sa Pa -> Lao Cai -> Bac Ha (en terug) doen.


De kinderen moeten lange uren kloppen om de toeristen aan hun trekken te laten komen…

Na de lange afdaling (32km) van Sapa naar Lao Cai, volgde een mooie rustige weg die langs de Chinese grens slingert tot aan het bergdorp Bac Ha. We waren om 11:30 op de markt, en genoten van de grote drukte die eigen is aan een markt waar vanalles wordt verkocht voor de mensen van de streek. Ook was er genoeg keuze aan souveniers voor de toeristen. Maar die laatsten vertrokken allemaal om 14:00 uur, en we bleven alleen achter, joepie! Ilse had een heel leuk homestay gevonden, op 2 km van het centrum: Cho’s Family homestay.  Cho heeft ons goed verwend met een lekker avondeten en ditto ontbijt. In de namiddag hebben we een mooie wandeling gemaakt in de bergen, en de volgende dag nam Cho ons mee op een lange, lastige maar zeer originele tocht in de nabije dorpen en velden. Als je het mij vraagt is deze streek mooier dan Sa Pa, want nog ongerept. De mensen lopen ook rond in traditionele klederdracht, maar doen dit niet voor de toeristen (die zijn er immers niet). Ik kan dit alleen maar aanraden aan SaPa reizigers: 1 dag in Sapa stad, en de rest in Bac Ha spenderen, je zal het je niet beklagen.


Bac Ha (50 km van Sa Pa). Beter dan Sapa!! Een vallei die nog niet door de toeristen ontdekt is, en zeker zo mooi is. We wandelden er alleen met onze gids langs de lokale dorpen. Indrukwekkend.

De vallei rond Bac Ha. De rijstvelden liggen er bruin bij op het einde van het winter seizoen, maar gelukkig stonden er ook veel bloemen.

 


Vietnamezen houden enorm van ballons. Je ziet de verkopers overal in Hanoi.

Postuum moet Herge nog wat albums over Vietnam hebben uitgebracht…

In stops waar de tourbussen hun passagiers een half uurtje laten rondlopen, zie je de naaimeisjes die een bijna foto realistisch kunstwerkje maken. Een formaat van 50 op 60 cm kan een maand werk vergen (en kost ongeveer 500 EUR)

Elk is bezig aan zijn werkje, de afgewerkte hangen aan de muur of liggen op de tafels op een koper te wachten.

Hanoi: jammer maar we zijn al weg…

Highlands Coffee in Hanoi: De Vietnamese Starbucks, en erg lekker. Een capucino kost 50000 (1,7EUR) dus niet voor elke Vietnamese beurs.

Hanoi: veel bikes, en als voetganger is het soms zoeken naar een doorgang om een restaurant of winkel binnen te gaan,. Of om gewoon de straat door te lopen.

Boudhistische les. Er stonden wel rare regels in. ik hoop voor onze blog volgers dat wij geen ordinary people zijn.

If you waste time for travels… You will suffer from a disease that causes your inability to move. Auw, die komt hard aan!

Uitsmijter: alle bussen en vrachtauto’s hebben hun nummerplaat op de achter en zijkant geschilderd in grote letters.