Toen we gingen vertrekken uit Vanuatu liep het even mis voor mezelf. Ik trapte op een open blikje SPAM en schaafde een sneetje hiel eraf. Veel bloed maar het hing er nog met een kantje aan en we konden het er terug op plakken. Ik kreeg de volgende dagen geen stijve nek of trok geen grotere grimassen dan anders (tetanus symptomen), dus we verzorgden de wonde zo goed mogelijk en zorgden ervoor dat ik niet met mijn voet in het water kwam, door middel van een plastieken zak onder een kous. Alhoewel ik vreesde voor een infectie die wel eens onze reis zou kunnen verkorten, bleef die gelukkig uit. Althans op die plek…
We vertrokken uit Sola vanop het eiland Vanua Lava van Vanuatu op 15 september 2018 voor een 5-daagse reis naar Solomon. Eerst nog een (illegale) stop in het vulkaaneiland Ureparapara en het Torres eiland Loh voor we aankwamen op het eerste Solomon eiland: Utupua. Maar onderweg van Loh naar Utupua werd het duidelijk dat een kleine wonde op mijn rechterbeen – de grootte van een muggebeet – aan het ontsteken was. Met de dag werd dit erger, en we consulteerden onze huisarts via satelliet email. Van de hele resem antibiotica die we mee hadden bleek geen enkele de juiste te zijn. … Die hadden we net weggegeven in Loh aan een medisch centrum daar.
We zijn na een dag rusten in Utupua terug doorgevaren naar het check-in plaats Lata op het Solomon eiland Ndendo. Onderweg had ik lichte koorts maar anders voelde ik me redelijk alhoewel mijn been snel verslechterde. Gelukkig was er een hospitaal in Lata met een dokter.
We kwamen aan op een vrijdag en na de checkin procedure (Douane, Immigratie, Quarantaine) ben ik op visite geweest bij een verpleger van het hospitaal met mijn gezwollen been en infectie. We kregen antibiotica mee (Cloxacillin 500mg en Amoxicillin 500mg) naar de boot. Maar tegen de maandag was er nog geen verbetering zichtbaar, dus zijn we opnieuw naar het hospitaal geweest. Nu was de dokter er, Suzy, en die verhoogde de dosis antibiotia naar Cloxacillin 2000mg. Maar omdat de Cloxacillin enkel nog beschikbaar was als baxter moest ik 4 keer daags ( 06:00 12:00 18:00 22:00) naar het hospitaal. Sanuk lag echter aan de andere kant van de baai geankerd, met telkens een tien minuten durende overtocht. Daarom besloten Ilse en ik dat het beter was voor mij om in het hospitaal te overnachten. In de voormiddag ging ik dan op bezoek bij Ilse op Sanuk, en ging dan tegen de middag terug naar Lata hospitaal. Ik lag samen met nog enkele andere mannen op de kamer, en met ’s nachts veel gezelschap van gekko’s.
Na een weekje mocht ik het ziekenhuis verlaten. Ik kreeg een voorraad wondverzorging producten mee en hun laatste voorraad Gloxacillin (500mg). Als dank voor de goede verzorging nodigden we de verzorgingsploeg uit op Sanuk voor pannenkoeken. Na enig aandringen was het hospitaal ook bereid om een faktuur voor mijn verzorging op te maken, zo hebben we hen ook een klein beetje kunnen helpen.