Toen we terugkwamen van Myanmar lag Sanuk op ons te wachten bij Carenocean Carenage (bewaring op het land). Hierna een beeldverslag van onze reis met Sanuk vanop het land in het water, en dan langs de oostkust van Nieuw Caledonie.
Welkom thuis: na elk verblijf op het droge is het een weekje werken om alles weer in zeilklare staat te krijgen
De saloon is een opslagplaats voor de zeilen en buiten kussens…
Een teer punt bij Lagoon: na 7 jaar is het beste van de privacy screens er af.
Het oude eraf…
… en het nieuwe erop
In Noumea krijgt Sanuk een retouche van de vensters en haar naam. In de achtergrond het nieuw venster.
Even een foto maken die moet dienen om Sanuk te verkopen. Reisgidsen op tafel, navigatie instrumenten aan, bevallige eigenares aan tafel. Het plaatje klopt.
Verkoopsfoto: Flipper, onze trouwe auto die ons al veel dienst heeft gedaan en ons ook al enkele avontuurtjes bezorgd heeft.
Voor we vertrekken naar Vanuatu en Solomon: provisie opdoen nu het nog kan. (NC is duur, we hadden voor 1000EUR)
We zijn vertrokken: van Noumea langs de kust via het Woodin kanaal naar Ouara baai.
Een rif bij het eiland Ouen. Het blijft altijd goed uitkijken en enkel met mooi weer te bevaren.
Ouara baai: Over het koraal via de gangplank, het diepe water in waar Sanuk ligt te wachten.
Ile Ouen, wandeling met bewolkt weer.
Zicht op Sanuk vanop de top van Ile Ouen
Op weinig gebruikte paden kom je soms valstrikken tegen die over het pad gespannen zijn.
Isle des Pins, baie de Gadj i: fikse regenbui op komst.
Voor in het geval we verloren lopen. Toffe wandeling in Yate.
Het zoetwater spaarbekken van Yate , gevoed door de blauwe rivier. Zicht tijdens onze wandeling.
La riviere bleue, na de afsluitdam… Er is een gans systeem van sirenes want af en toe openen ze de spui(t)gaten en dan wil je niet aan het spelen zijn in een van de zwemputten.
Het water van het stuwmeer wordt naar de electriciteitscentrale van Yate gebracht.
Sanuk ligt net achter de linkse helling. We begonnen beneden aan de rivier en hebben nu zicht op de electriciteitscentrale van Yate.
Zijn er heel veel stervende bijen, of vallen ze gewoon meer op met een witte achtergrond? Dit hebben we al veel gezien op onze reis.
De zwarte limestones, kenmerkend voor de baai van Hienghene . Dit was het meest noordelijke dat we gevaren zijn.
Vlak na de rotsen ligt de baai van Hienghène, ook bekend als ‘la poule’
Bezoek aan boord
Mere poule (rechts) zorgt voor haar kuikentje (links midden)
Een mooi wandelingetje, maar ze hadden ons gewaarschuwd dat er al een tijdje niet meer was gemaaid.
Ilse gaat onverschrokken het struikgewas te lijf. Dit is het wandelpad.
De passieve doorstuurantennes van OPT (Office des Postes et Telecom), zo geraakt het internet langs de kust.
Het heeft even geduurd voor ik doorhad dat het bord niet op pluimvee slaat, maar op de staat van het wegdek.
Varend in de lagune, met zicht op het land en zijn afgeschraapte bergen. In het midden blijft er van een kanjer bijna niets over.
De rijkdom van Nieuw Caledonie zit hem in de grond. Hier wordt het ijzer- en nikkelerts verscheept voor versmelting in de fabriek van Prony
Deze berg is nog intact. Vele inwoners zijn niet echt gelukkig met de mijnen, maar aan de andere kant is dit de rijkdom die het verschil maakt met vele andere Stille Zuidzee eilanden.
Een typische weg aan de oostkust. Eens de hoofdweg af is het onverhard.
De baai van Canala, tussen de mangroves in op weg naar de ‘stad’ (gemeente) Canala
Altijd zonnig weer op Sanuk!
Het lokale ‘franse’ brood (we zijn duidelijk de hoofdstad uit) , en daarachter Ilse haar zelfgebakken brood, lekker!
De piepkleine marina van Touhou, enkel voor lokale boten. Sanuk ligt buiten voor de ingang.
Inkopen doen op de lokale markt van Tadine, Mare eiland
Mare: in de gids stond dit als een lokaal restaurant. Het bleek een snackbar bij het vliegveld, met enkel een dagschotel.
Hierna gaan we op weg naar Vanuatu, een reis van 22 uur die ons bij een nieuw land brengt en ook het bezoek van onze dochter Emma en haar vriend Séba. Dit wordt een volgende blog.
Mooi & Crème d’Isigny goede keuze! Met naderend zicht op de Vlaamse winter-modder mag Opa wel wat omvangrijjker worden & Oma’s fietsen zelden in modder maar laat de Crème smaken! Goede voortzetting & veel plezier! Dag & Nathalie
Ik dacht eerst dat het om spam ging. Ik heb moeten zoeken naar de Creme maar heb het gevonden! Ondertussen in Australie ben ik wel al op weg naar modder-omvang. Stefan