maart | 2016 | SV Sanuk

Today, March 29th, we are safely on a mooring in Bahia de Caraquez in Ecuador. We arrived here after 5 and a half days of sailing from Las Perlas in Panama. More about the sail in my next blog. I still have not mentioned anything about the three islands we visited in Las Perlas.

On March 16th, Wednesday, we left Isla Taboga at 9 AM to sail to the first island in Las Perlas being Isla Contadora. We got there just in time before the sunset at 6 PM. It was a great day sailing. We did not have a lot of wind all the time and so motor sailed for about one hour when the wind dropped to less than 3 KTS. At times it felt like we were sailing on a lake ! The sea was so calm. Contadora was the island where the Spanish counted the pearls that were harvested from the other islands in the archipelago. The islands produced pearls of many colors and sizes, and during the many years when pearls were harvested from the waters around the islands, the natives would converge to Contadora to count their pearls and sell them to the Spaniards. Early last century there was an underwater epidemic which killed most of the pearl oysters. I was hoping to be able to buy some pearls but no shops to be found on the island. We did make a tour after a rough landing with flipper through the surf and I was thrown out into the water (luckily no harm done only wet shorts and t-shirt and a bruise on my behind). There are lots of beautiful vacation homes from rich panamians spending their WE and holidays on the island. While we were there, there was not a lot of action. The hotel right on the beach had good internet and so we decided to have a drink there to get the password. A small pineapple juice cost us 4.5 USD but at least we could use their internet from the boat :-). The only problem now was getting back to the boat with Flipper through the surf… we managed fairly well, waiting until the waves were not too high…patience is very important when travelling with a boat :-).

We bought a fish (corvina)from the fishermen who came by our boat. We paid 10USD which is a lot but at least he also cleaned the fish ! We had fish for 2 days.

A new toy for when you get bored with the jet ski, It is called Flyboarding….

The landing strip on the island was right next to a house ! Several flights fly in daily from Panama city.

View of the villas and motor yachts on isla Contadora.

The hotel were we had our drink and from where we could enjoy the internet. The beach was called Cacique beach.

March 19th, Saturday, we decided to leave before all the vacationing Panamanians would arrive. At noon we decided to sail to Isla Pedro Gonzalez. We had heard that we would be able to “beach” the boat there since there was a nice stretch of sand without rocks. Since we are in the Pacific the tide difference is not the 30 cm we were used to but now it is about 2-3 meters ! So it is very important you know if you are anchoring at high tide or low tide ! We arrived at 5.30 PM but noticed that on the place where we should have been able to beach the boat they had now build a new marina ! The docks were empty except for one large motor yacht but were almost ready to be used. On the other side they were constructing a dock for fueling (we later found out) and so we turned and anchored on the other side of the village. Clearly lots of development is going on in the islands.

Roosters on the right side of the street all tied to a stone. They must have regular cockfights.

A beautiful example, no feathers on the legs.

Stefan in one of the streets of San Pedro Gonzalez.

Another beautiful rooster, ready for a fight.

The roosters made me think of the book I read from Gabriel Garcia Marquez, No one writes to the colonel,

It is the story of a poor, veteran colonel and his wife living in Colombia during the years of La Violencia (1948-1958) . The colonel desperately tries to sell the rooster, their inheritance from their only son who is now dead. He is caught between either feeding the rooster and traning for a cockfight or selling the rooster to have money to eat for themselves. I really enjoyed reading the book.

We walked through the town wanting to go to the other side of the island but were stopped at a construction site. The men did not want to let us walk any furhter as this was now private property. The development was called “Pearl Island”, the construction workers had t-shirts and caps with the logo and name, and they were serious we were not to pass. I looked it up on the internet and sure enough a huge luxurious development with a Ritz Carlton is being built in the future. Times are changing…

We left Isla Pedro Gonzalez on March 20th, sunday at noon not sure where we would get before sunset. We just made it to Punta Coco Beach, the southern tip of Isla Del Rey. I was happy we could just anchor with the last bit of light. We noticed a boat from the police or naval authorities but did not think much of it. But 10 minutes later they were at our boat asking us to leave immediately as there was a prison and obviously they did not want us anchored there. In the mean time it had turned dark! We pleaded with them if we could not stay just one night and then leave early in the morning but they were firm, we had to go to the next village and anchor there. So back to the anchor routine, I was getting bitten by no-see-ums and thus was kind of happy we left. Only now we had to find an anchor spot in the dark…20 minutes later we anchored at Rio Cacique in 6 meters and sand bottom. Another yacht was anchored further in the bay. It was 7.30 PM by the time we could start preparing dinner…Rio Cacique was a nice little bay. We went with Flipper up the river an hour before high tide and turned off the motor letting the tide do its work.

vogelkrop — I could identify this bird. Dad any idea what this is ?

Spotting birds on Rio Cacique at low tide.

With Flipper through the mangroves on Rio Cacique.

Clearly low tide, an hour later this was a river.

On March 22nd, we decided to “beach” Sanuk with the early high tide at 4.40 AM so we would be able to clean the bottom and Stefan could change the zinks.

At 6 AM Sanuk was sitting on the beach !

A strange sight to have the boat on the sand.

View from the boat of the retreating sea. We have time till about 1 PM to have all the work done.

We were done with all the work by noon and now had to wait till the water did its work and got the boat back out of the sand. This was not such an easy process as we first thought it would be. The tide wanted to push the boat higher on the beach while we tried to keep the boat away from the beach. On top of that the current was not working with us either. Afther some running back and forth with a second anchor and trying to keep the boat afloat away from the beach we finally made it back into the water but it was definitely not an easy exercise. We were both very happy to be back at anchor by about 3 PM. We prepared the two mackerels and put them in the freezer ready to be eaten while sailing to Ecuador.

Two mackerels we bought for 2 USD and 2 colas.

We left Rio Cacique at 10.30 AM on Wednesday, March 23rd for about 636 NM to Bahia de Caraquez in Ecuador.

Hier liggen we dan, geankerd op de rivier de Chone, aan de rand van het stadje Amistad in Ecuador, na 5 dagen op zee. We hadden een aangename en gemakkelijke tocht, met winden die varieerden van geen wind (Ilse) tot veel winden (Stefan), nee ik bedoel van geen wind tot maximum 20 knopen, op een zeer rustige zee, met golven van maximaal 1 meter. We hebben soms de motor moeten laten draaien, vooral s’nachts, maar in het algemeen zou ik zeggen 80% op zeilkracht. Tijdens onze wachten, elk om beurt 3 uur, hebben we niet veel boten gezien. Dicht bij Panama een paar, en dan dicht bij Ecuador ook terug een 5-tal. Ook eens een helicopter, raar, midden op zee een helicopter laag zien overvliegen. Ik heb eens gezwaaid, maar geen antwoord. Waarschijnlijk controle op drugssmokkel, en daarvoor vaarden we in de verkeerde richting.

De stille oceaan (Pacific Ocean) doet voorlopig haar naam alle eer aan. Wat een verschil met de Caraïbische zee die zoveel heviger is!
We hebben wat zeeleven gezien, maar niet spectaculair, een groepje dolfijnen die regelmatig uit het water sprongen, Ilse zag een groep van 9 kleine walvisjes of uit de kluiten gewassen dolfijnen, en de laatste 3 nachten hadden we het gezelschap van een 3 a 7 tal meeuwen met OCD, deze vlogen een meter of 2 voor de boot, dan doken ze links of rechts tot achter de boot om dan terug naar voor te komen. Tegen het dagen van het licht waren ze weg. Ook zagen we nog een Bonito toen we onze vislijn ophaalden. Lekker visje, maar donker vlees. Niet dat we racistisch doen hoor, want het smaakt even lekker.
Onderweg heb ik de olie van de generator vervangen, en de oliefilter. Ook ging ik de dieselfilter vervangen, maar ik kreeg de oude er niet afgedraaid. Hier eens op het internet zoeken naar een mogelijke oplossing.
Oh, ja ik vergat het bijna, op 27 maart om 4:18 tijdens Ilse haar wachtbeurt stonden er allemaal nulletjes op de GPS voor de breedtegraad. Dat betekent dat we op de evenaar zaten. Vermits het s’nachts was en donker hebben we de grote lijn in het water niet kunnen zien… Nu liggen we net eronder, op 1 graad zuid.
Op de 4de dag was er nog een verassing. Na een nachtje de bakboord motor te hebben gedraaid, keek ik eens in het ruim van de bakboord motor. (Daarvoor moet ik eerst de 3 stalen val-niet-overboord-draden loskoppelen, dan het luik open, dan 2 isolerende houten panelen verwijderen) Tot mijn verbazing stond er 40 cm water in het ruim! Gelukkig was dit niveau nog onder de motor zelf, zodat er geen schade was aan de motor. Als veiligheid tegen zinken zijn de motorruimtes en de twee voorwaartse opslagruimtes volledig afgesloten van de leefrompen. Ik heb dit water weggepompt en ging op zoek naar de oorzaak in mijn redelijk uitgebreide bibliotheek van technische boeken. Het water bleek uit een klein darmpje te komen die aangesloten was op een siphon break (een voorziening in de afvoer van het koelwater om te voorkomen dat er door tegendruk van golven de motor zou vollopen met zeewater). De klep die ervoor zorgt dat er lucht naar binnen kan en geen water naar buiten, zat verstopt door zout waardoor er continue water in het motorruim werd gepompt. Gelukkig in kleine mate. Na dit even te hebben gekuist was alles terug in orde, een gemakkelijke klus.
Ik denk dat ik vanaf nu toch iets meer checks ga doen voor en na het langdurig gebruiken van de motor…

Het binnenkomen naar de ligplaats was nog iets speciaals. De meerboeien liggen op de monding van een rivier, en daarom kan je alleen met hoogtij de rivier op. Ook al waren er op zee geen golven, daar waar de rivier uitmondt in de zee (in het engels een bar geheten, ik was direct geïnteresseerd) was er een wilde brekende surf. Daarom kan je enkel binnenvaren met een gids aan boord, een pilot.

Qgosto, onze piloot/gids door de wilde monding van de rio Chone

Het bleek een zeer vriendelijke en gemoedelijke ecuadoriaan te zijn die ons liet zig-zaggen door onzichtbare zandbanken, om soms opgehoffen door grote golven binnen te stomen. Minimum diepte onder onze zeer bescheiden kieltjes (1,3m) was 1 meter. Wij konden binnen om 1 uur voor hoogtij, maar jachten die een diepere kiel hebben (2 meter) moeten soms wachten tot juist na hoogtij. En als er op zee een grote golfslag is kan je de ligplaats niet in of uit, dan moet je wachten op beter weer…
Maar we zijn hier nog niet weg, we zijn van plan om wat te reizen in het binnenland van Ecuador en Peru en zo rond eind april te vertrekken naar de Galapagos eilanden, waar we Meliena voor een weekje als gast zullen hebben.

De rio Chone, met Sanuk voor de nieuwe brug (2010)

We beklommen meteen het hoogste punt, namelijk het kruis van waaruit we de overzichts foto’s konden nemen

Morgen kunnen we inchecken, maar deze avond mochten we al even van boord naar het stadje. We hebben onze eerste emails opgehaald in 5 dagen, en vernamen zo het nieuws van de 2 terroristische aanslagen in Belgie. Het lijkt erop dat het leven hier een stuk veiliger is… Ik wens mijn nicht Joke en haar zoon Michiel die aan de incheckbalie stonden van Zaventem op het moment van de aanslag een voorspoedig herstel toe van een lichte knieblessure, maar vooral van de zware psychologische schok die dit zal teweegbrengen. Ik hoop dat ze zich nog veilig zullen kunnen voelen in drukke openbare ruimtes. Wat een gebeurtenissen in Europa sinds we zijn vertrokken vorig jaar! Wij zijn blij dat we hier niet geraakt worden door de stress en doemsfeer die zo een lafhartige daad met zich meebrengt. Mijn gemeend meeleven met alle Belgen.

SV Sanuk

Sanuk: Thais voor carpe diem

Maandelijks archief: maart 2016

The Las Perlas Archipelago in Panama

29 maart Puerto Amistad, Bahia de Caraquez, Ecuador

Dit delen:

Dit delen: