Just before we left for Belgium, on the 26th of December, we spent 4 days in Cartagena de Indias.
December 19th, we left at 12.30PM by bus to get to Cartagena at 5 PM just before dark. I had made reservations in a hotel just outside the old city walls, in the Getsemani district. A 10 minute walk to the historic centre. Getsemani is the up-and coming neighbourhood of Cartagena. Before, this was a barrio known for drugs and prostitution.
Plaza de la Santisima Trinidad at Getsemani with Christmas decorations.same Plaza de la Santisima Trinidad during the day.plenty of nice graffiti on the walls at Getsemani.more graffiti….
During our visit we wandered through the streets of the historic centre and visited the Gold museum.
Pre Columbian gold earrings with filigree at the museo del oro in Cartagena.Pre Columbian urn at the Gold museum in Cartagena.Wandering through the streets of Cartagena.…more colorful houses…View of one of the streets from atop the old city wall.
Stefan got a columbian hat at one of the many street vendors at the Plaza de Bolivar. (Bargained down from 20000 to 10000 COP, i.e. 3$)Ilse with a statue from Botero (famous Columbian artist) at plaza Santo Domingo in Cartagena. Stefan could not keep his hands to himself.We also visited Castillo San Felipe de Barajas just outside the walled city.A huge Columbian flag on the walls of the Castillo San Felipe de Barajas. In the background the chique quarter by the sea, Bocagrande.At night, with 25 degrees Celsius, we were reminded that Christmas was coming…Ilse in front of la puerta de reloj, the main entrance of the walled city.Bocagrande, apartment buildings, time-sharing and hotels.Street with Christmas decorations in Getsemani.Time to drink a cocktail in one of the Getsemani streets on our way to the walled city for dinner.
We left Cartagena on the 23rd of December happy to have visited the oldest city founded by the Spanish in South America and part of UNESCO world heritage.
Na onze reis naar België via Baranquilla en Miami waren we blij om op 27 december terug op Belgische bodem te staan. Mijn papa, va, was reeds een aantal jaar in behandeling voor een bloedziekte, maar de laatste weken verslechterde zijn toestand snel. Het was dan ook voor iedereen een hartelijk weerzien, niet in het minst voor mijn ouders. Va zijn lichaam mocht hem dan wel in de steek laten, zijn geheugen en persoonlijkheid waren er niet in het minst door aangetast.
Het feit dat hij Ilse en ikzelf nog eens kon omhelzen en herinneringen ophalen lieten hem toe om met genoegen het laatste item van zijn bucket list te schrappen.
Het was dan ook zijn wens om het hierna ‘kort te houden’, en in samenspraak met de dokter en de thuiszorg werd besloten om hem voor pijn en afzien te behoeden door een lage maar continue dosis cocaine toe te dienen. (Neen, ik weet wal jullie denken, het was van Belgische makelij, geen import). Waar we de eerste dagen nog af en toe een leuk en soms emotioneel gesprek konden hebben, ging dit met het verlopen van de dagen geleidelijk over in het soms verward ontwaken uit verre dromen, tot op het einde een vredig slapen, omringd door de familie.
Tot zaterdag laatstleden, toen hij definitief vertrok op een volgende reis, hopelijk even mooi als deze welke hij hier op aarde mocht meemaken. 88 jaar op deze aardkloot, waarvan een dikke vijftig aan de zijde van moeke, en samen een gelukkig gezin met drie kinderen beleven, het is niet iedereen gegeven. Wat me bij zal blijven is hoe we als gezin en familie hem tot op het laatste bij ons hebben gehad, va in bed in de living, en wij erom heen, soms passief aanwezig bij alledaagse dingen, soms intens belevend als hij bij bewustzijn was en afscheid nam van bezoekende vrienden. Ik mag wensen dat het ons allemaal zo mag vergaan.
Dit neemt natuurlijk niet weg dat het gemis groot zal zijn, vooral bij moeke die hem dag en nacht met haar lieve zorgen omringde. Maar ik weet dat zijn herinnering ons door de moeilijke momenten heen zal helpen.
