mei | 2015 | SV Sanuk

Lang lang geleden, toen de bomen nog praten ben ik eens een jaar in de verenigde staten geweest bij een heel lieve familie, de Kresge’s. (spreek uit kres guy zzz). En als ik kan ga ik nog graag na in Pen Argyl, een streek in Pennsylvania, ongeveer 2 uur van New York stad. Ik was blij dat het deze keer wel gelukt is, want het zou best wel eens voor lang kunnen zijn dat we elkaar niet meer zien.

Je ziet mom (Lareine) dad (Melvin) de kleindochters Alyssa en Amanda

Mijn zus Amy, mijn broer Keith, Amy’s dochter Jessica met haar dochter Serena

Amy’s man was er niet, en Keith’s Terry ook niet. Ook de andere broer Scott was afwezig

Het was gezellig en leuk om terug thuis te zijn in het buitenland. Het is een rare ervaring als je ergens komt waar je alle wegen/winkels/omgeving kent.

Met British Airways naar Grenada. Via Air-B&B een leuk vakantiehuisje gevonden ‘Carribean Cottage Club’ in St George Grenada met zicht op zee (ook s’nachts 🙂 )ik huurde een fiets en trok de volgende dag op zoek naar de boot, die ietwat (1 uur fietsen) aan de andere kant lag (Le Phare Blue marina)

De volgende dag ontmoette ik Steve en Tracy bij de boot en dit werd de eerste dag van 5 aangename dagen.

Steve en Tracy hebben me echt gastvrij ontvangen. Geen moeite was hen te veel. Samen hebben we de volledige boot van onder tot boven onderzocht. Steve is het soort persoon waarvan ik graag iets van koop: hij onderhoudt alles volgens het boekje, en de boot ziet eruit alsof het nieuw is. Toen ik hem vertelde dat we voor de uiteindelijke aankoopprijs gingen moeten rekening houden met de opmerkingen van de inspector, zei hij dat hij niet echt opmerkingen verwachtte. Voor een 5 jaar oude boot is dit een redelijk traffe uitspraak, maar het toont dat hij vol vertrouwen was.

De inspector (Jonathan Sands van Florida) is echter nooit bij de boot geraakt… De dag voor hij moest toekomen, heeft hij zijn meniscus gescheurd. Tot mijn spijt heb ik in het drukke seizoen niet een vervanger kunnen vinden, dus de inspectie moet nog gebeuren vooral we vertrekken (en de reparatie van de eventuele bevindingen zijn voor mijn rekening). Ik ben er echter redelijk gerust in dat we enkel dingen zullen vinden die al op de boot aanwezig waren van bij de dag van de aankoop.

We zijn door alle cabines getrokken, waar we alle kasten hebben leeg gemaakt, de inhoud besproken en de werking van eventueel aanwezige onderdelen hebben overlopen. Van de voorraad reserve onderdelen tot de duikfles, van de werking van de zoetwatermaker tot de opvouwbare schroeven…

Gelukkig was het aangenaam vertoeven in de marina met een zeebriesje die de warme temperatuur (rond de 30) verzachtte. ’s Avonds nog een uurje terug met de fiets naar het apartementje, een douchke en een pintje voor ik wat klaarmaakte om te eten en nog wat las over onderhoud van zeilboten, en dingen om op te letten bij de aankoop.

Als onderdeel van de aankoop hebben we een testvaart gedaan naar Grenada Marina, over een wilde zee. Ik schat de hoogte van de golven maar 1 a 3 meter, maar ze kwamen zeer dicht op elkaar. Neem daarbij nog de wind pal op de neus en ik verwachtte me aan zwaar gestamp. Maar tot mijn verbazing bleven de (plastieken) glazen op de tafel staan, en was het goed te verteren. Steve vertelde me dat hij in normale omstandigheden bij een dergelijk weer onmiddellijk rechtsomkeer (of is dat stuurboordomkeer?) zou maken, en wachten op betere tijden. Maar daar hadden we dus de tijd niet voor. Na een uurtje of twee varen kwamen we aan bij Grenada Marina, waar we een tijdje aan een boei lagen tot ze ons konden uit het water halen.